Draumur....

Í hverfinu mínu er sjoppa. Það er í sjálfu sér ekki í frásögur færandi. Þessi umrædda sjoppa er ekki einu sinni sú eina í hverfinu.

Þessi sjoppa er hins vegar nokkuð sérstök. Stór hluti þeirrar matvöru sem þar er seldur er kominn vel yfir síðasta söludag. Maðurinn sem rekur hana og afgreiðir geymir víst bæði byssu og bjór undir búðarborðinu. Er það mál manna að byssuna noti hann á óprúttna eða skulduga viðskiptavini en selji bjórinn. Aldrei hef ég þó heyrt um að hann hafi gengið svo langt að hleypa af byssunni á skuldaselina. Af þessu má glögglega ráða að betra er að fara eitthvað annað ef það er í boði.

Nú vill það þannig til að það er strætóskýli beint á móti þessari tilteknu sjoppu. Í því sit ég stundum góða stund og bíð eftir hinum stundvísu íslensku strætóum. Það bregst varla að meðan ég bíð sé ég unga drengi labba frá Hlemmi og inn í sjoppuskömmina. Þar eru þeir augnablik og koma svo út aftur með, já takið nú eftir, nákvæmlega ekki neitt eftir því sem best verður séð. Stundum sjást einnig ungir menn mæta á svæðið í bíl og gera nákævmlega það sama.

Síðast þegar gerð var svokölluð "rassía" í þessari verslun var hreinsað út óhugnalega mikið af útrunni matvöru ásamt því sem áfengi, fíkniefni og byssur voru gerð upptæk. Þegar ég tek mið af þessu öllu saman get ég ekki ímyndað mér að þessir strákar sem gera sér ferð í þessa sjoppu séu þar nema í einum tilgangi. Ekki eru þeir að kaupa áfengi því þeir virðast koma út tómhentir. Þá er aðeins eftir eitt sem talað er um að sé í boði þarna en ekki í öðrum söluturunum bæjarins.

Það kaldhæðnislegasta við þetta allt saman er að lögreglustöðin er ekki nema 500 metra í burtu og í sjónlínu frá sjoppunni!

Ísland án eiturlyfja 2000