Útskýring

Mér var bent á að sumir (nefnum engin nöfn) hafi ekki skilið síðasta blogg mitt hér. Það tilkynnist því hér með að þetta er síðasta bloggið mitt hér því að ég er farin að blogga á sigurbjorg.com og þetta er tengill á þá síðu.

Ég er flutt...

...á nýjan og betri stað.

Ég var búin að gleyma...

...hvað það er vont að fá hlaupasting og hvað það er gott að fara út að skokka í smá rigningu

Gleði, gleði

Það er ókeypis fyrir mig í strætó. Það er frábært og ég nota mér það mikið.

Ég ER búin að vera dugleg að læra í dag.

Elsku besta Hlífa mín og hennar fjölskylda eru ennþá hjá mér og hjá þeim fæ ég oft að borða.

Ég finn reyndar enga leið til að snúa við síðasta punktinum síðan í gær. Nema kannski get ég skrapað saman peningum fyrir ferð. Kaupi bara lítið. :)

Síðast en ekki síst ætla ég að vera glöð yfir vinum mínum. Af því tilefni endurtek ég gamalt blogg. Ómar, þetta er áminning um hvernig þú átt að vera ;).

Hrósið fær...

...Ómar Sigurvin fyrir að vera frábær. Hann gerði við mig besta samning í heimi. Hann gaf mér eina fyndustu og mest pirrandi mynd í heimi, Office Space. Hann keypti handa mér Pepsi Max og kom með til mín. Hann keyrir úr Grafarvovgi til að fara í ísbíltúr í Vesturbæinn. Hann lét fjölskylduna mína gefa mér frábæra afmælisgjöf. Til hvers meira getur maður ætlast af vinum sínum? Veit ekki hvað öðrum finnst en ég held að hann hafi náð toppnum!

Var þetta ekki jákvætt blogg?

Kvartanir og kvein

Ég vil ekki meiri rigningu í bili. Er ekki hægt að safna undirskriftum eða eitthvað?

Ég vil vera dugleg og skipulögð í lærdómnum. Sennilega hjálpa undirskriftir ekkert í því máli.

Ég sakna bróður míns og frændanna minna tveggja sem eru allir fluttir norður í land. Strákar mínir handa hverjum á ég nú að elda?

Mig langar í verslunarferð til útlanda. Bara að peningar væru ekki nauðsynlegir til að komast til útlanda og til að borga fyrir vörur í búðum.

Á morgun verður komið að því að finna jákvæða punkta.

Tími breytinga

Skólinn er byrjaður og ég er hætt að vinna. Það fer ekki á milli mála. Próf í þar-þar-næstu viku. Það virðist við fyrstu sýn ekki svo slæmt. En það er í raun og veru alveg hræðilega skelfilegt. Hvernig fólk ákveður eiginlega svona lagað? Ég hef þjáðst af vaxandi prófleiða síðan í byrjun ágúst. Sniðugt svona loksins þegar ég fer ekki í sumarpróf. Það verður þó allavega gott að ljúka þessu af og fá loksins að fara inn á deildir, þó að ég kvíði nú örlítið fyrir grillinu sem á eftir að fara fram þar.

Skólabyrjunin er samt ekki það eina sem hefur breyst því að ég er enn og aftur orðin ein í kotinu. (Til að koma í veg fyrir misskilning skal það takast fram að Myrra er auðvitað enn hér með mér.) Það hefur auðvitað sína ljósu punkta eins og allt annað en í augnablikinu er pínu erfitt að sjá þá. Ég get allavega keypt mér fullt af nýju dóti því að nú er slatti af tómum skúffum og skápum, sko fann einn af þessum ljósu.

Þar sem að mig vantar nauðsynlega afsakanir til að vera ekki að læra eru því allir (sem ég þekki allavega) meira en velkomnir í heimsókn. Í boði verður kaffi, te, G-mjólk og sódavatn og hugsanlega hrökkbrauð ef þið eruð heppin.

Sjáumst :)

Hver ber ábyrgðina...

...á öllum þeim sokkum sem hverfa? Þeir virðast gufa upp einhvertíman eftir að þeir eru teknir af skítugum bífum og áður en hægt er að para þá aftur og koma fyrir í skáp eða skúffu.

Það sem mig langar samt mest að fá skýringu á er: Af hverju týnist alltaf bara annar sokkurinn úr parinu? Hinn liggur stakur eftir og bíður eftir að hans eini, sanni félagi birtist aftur.

Málið er semsagt að þessi einhleypu sokkagrey fara alveg óheyrilega mikið í taugarnar á mér. Ég vil ekki henda þeim ef ske kynni að mótaðilinn birtist skyndilega (því einhverstaðar hlýtur hann að vera) þannig að þeir safnast upp. Hrúgan bara stækkar og stækkar.

Er ég eina manneskjan sem á við þetta vandamál að stríða?